Ik zou graag eens willen weten waarom mensen het openlijke van polyamorie vaak uit de weg gaan en het stiekeme preferen?
Zin om hierop te reageren. Dan mag je me gerust rechtstreeks mailen.
Groetjes,
Leonie
Ik zou het fijn vinden als de reacties hier geplaatst werden, dan hebben we er allemaal wat aan
Wat ik vaak hoor is dat mensen het niet aan hun partner durven te vertellen. Volgens mij zegt het heel veel over je relatie als je je diepste gedachten en verlangens niet kunt delen met je geliefde. Zo'n relatie is waarschijnlijk dan ook helemaal niet bestand tegen een polygame relatie erbij.
Voor mij gaat polygamie in eerste instantie om openheid, vertrouwen, communicatie en liefde. Vreemdgaan of dingen stiekem doen horen niet thuis in welke relatie dan ook.
Groetjes,
naugthy{k}
Ik ben het helemaal met je eens dat vreemdgaan of dingen stiekem doen niet thuishoren in polyamorie. Zolang je er met je partner er niet over kunt praten dan moet je er niet aan beginnen. Je doet jezelf, de secundaire en je primaire partner alleen maar pijn.
Groetjes,
Leonie.naughty{K} schreef:
>
> Ik zou het fijn vinden als de reacties hier geplaatst werden,
> dan hebben we er allemaal wat aan
> Wat ik vaak hoor is dat mensen het niet aan hun partner
> durven te vertellen. Volgens mij zegt het heel veel over je
> relatie als je je diepste gedachten en verlangens niet kunt
> delen met je geliefde. Zo'n relatie is waarschijnlijk dan ook
> helemaal niet bestand tegen een polygame relatie erbij.
> Voor mij gaat polygamie in eerste instantie om openheid,
> vertrouwen, communicatie en liefde. Vreemdgaan of dingen
> stiekem doen horen niet thuis in welke relatie dan ook.
> Groetjes,
> naugthy{k}
Hoi Leoni,
Ik denk dat de meesten hun veligheid belangrijkere vinden. Denkende aan de economische omstandigheden waarin zij zitten. Huis-vrienden/familie etc.
Terwijl we weten dat er heel wat een geheime relatie of meerdere op na houden. Een vorm van angst-hypocriet gedrag. Soms de opvoedinding het veroordelende vingertje. Het vreemde is dat juist deze mensen het meest vreemd gaan.
Ik weet niet of je het mij eens bent. Wellicht heb je een totaal andere mening. Ik hoor graag iets van je. Heb je ervaring=
Willemijn
,
Hoi naughty,
Ben ik met je eens. Maar het merendeel gaat vreemd, zonder het van elkaar te weten. Waarom zouden ze alle zekerheden opbreken, althans zo denken zij. Ze hebben immers samen een huis gekocht, toch iets voor de toekomst. Voor de omgeving doen zij voorkomen dat ze een happy familly zijn. Ze houden er een gedoog beleid op na, een soort van veiligheid. Maar in gedachte en vaak ook in de praktijk gaan zij vreemd.
Vrouw beginnend met de menopauze,geen tijd werk werk en nogeens werk. Via de site gaan zij op zoek, heeft een van hen een vrije baan. Ja dan is het gemakkelijk overdag. De weekenden keurig bij elkaar.
Jammer dat mensen zo denken. Voor mij staat geluk/respect/delen voorop.
Willemijn
Hoi allemaal,
Ik ben een man die vreemdgegaan is in het verleden, alleen ik heb enkele reacties gelezen en ik hoop niet dat iemand zich geroepen voelt mij te veroordelen of met welk psychologisch advies aan te komen door zichzelf beter te voelen.
Wel sta ik open voor reacties door mensen die het zelf(-de) hebben meegemaakt en die andere ervaringen hebben.
Ik heb al een 3 tal langdurige relaties achter de rug, en vreemdgaan heeft altijd we een stiekeme rol gespeeld bij mij, ik denk dat ik toen al polyamoreus was maar dat ik toen nog niet van het bestaan wist.
Waarom ben ik vreemdgegaan ?
Ik wil eerst zeggen dat “vreemdgaan”, in mijn ogen niet verkeerd is maar liegen of niet de waarheid of de halve waarheid zeggen tegen je partner dat is verkeerd zoals ik het zie.
De eerste keer ging na een 3tal jaar “vreemd” omdat ik iets mistte in de relatie, ik had een broer/zus relatie met de vrouw waar ik wel van hield maar er was bijna geen communicatie en sexualiteit en dat vond ik bij een andere vrouw.
De ene dame vulde de andere aan en werden samen 1.
Diegene met wie ik vreemdging wist van de ander met wie ik samenwoonde, de ander die dacht dat ik monogaam was wist van niets ( althans ik denk dat ) maar vrouwen kunnen dingen meer aanvoelen dan mannen.
Op de tweede liep doordat zij dominant was en ik daarin mezelf verloor terwijl ik toch sterk ben maar ik liet me leiden door mijn liefde voor haar en dat werd in die relatie mijn ondergang Ik ging in die relatie niet vreemd.
de laatste was anders dan anders. Nu vond ik de vrouw met wie ik mijn leven wilden delen en alles ging goed, praten ( vooral in het begin van de relatie ) , sexualiteit, gezelligheid, genegenheid, respect, en echt houden van. Maar…
Na een tijdje in de relatie kwamen er toch weer die gevoelens van dat ik ook met een andere vrouw iets wilde.
Waarom dacht ik bij mezelf, ik heb nu alles waar ik op hoopte een goede monogame relatie ik hoef niks meer ik kom op alle faccetten aan mijn trekken, sexsueel was het zelfs zo dat ik vaak tegen mijn partner zei, nee schat niet vanavond ik ben moe hihi. Dus geen enkele reden om vreemd te gaan maar toch kwam die drang naar boven.
En in die laatste relatie is het ook gebeurd met vriendinnen uit mijn singleleven periode voor ik aan de laatste relatie begon.
En voor mijn gevoel had het niks met de huidige relatie te maken ik hield van die vrouw nog steeds, die was gewoon goed en toch het gevoel dat je wilde “vreemdgaan”,
Ik vind zelfs dat het je relatie kan verrijken doordat je toegeeft aan bepaalde gevoelens en daardoor rust vind.
Wat natuurlijk niet goed is dat ik er altijd om gelogen heb of niet de waarheid of de gehele waarheid heb kunnen vertellen.
Het is het moeilijkste gesprek in je leven is het gesprek wat die je moet voeren met je monogame partner dat je anders bent dan in het begin van de relatie, of misschien heb ik mezelf voorgehouden dat ik wel een monogame relatie aankon zeker bij die laatste.
Tot op de dag van vandaag weten mijn partners niet dat ik wel eens met een andere vrouw ben geweest. En dat wou ik zo laten, waarom hun nog meer pijn doen dan een verbreking van een relatie dat al doet.
Ik kon het ook niet vertellen omdat de basis van die relatie was gebasseerd op monogamiteit.
Wat ik wel belangrijk vind om te melden is dat de vrouwen met wie ik vreemdging wisten dat ik een “vaste” relatie had, tegen hun kon ik daar eerlijk in zijn en..natuurlijk was de sexualiteit belangrijk maar ook het communiceren met elkaar. Het ging niet alleen maar om srx en dan wegwezen, nee want dan zijn er wel andere mogelijkheden als het alleen daarom gaat, doel op de prostitutie.
By the way dat is iets wat ik nooit gedaan heb omdat dat een zakelijke overeenkomst niets, nooit iets voor mij.
Ik ben toch iemand die iemand ook wil leren kennen en niet alleen maar naar bed gaan.
Vrijgezel, Augustus 2009
Ik sta aan de vooravond van mijn nieuwe leven, ik ben herboren.
Ik weet nu wie ik ben, ik ben van de polyamorie.
Nu ik dit weet zal de basis van mijn toekomstige relaties anders verlopen.
Ik bouw mijn relatie (s) op waarbij vriendschap, genegenheid, eerlijkheid/openheid, respect, communicatie, sexualiteit, hartstocht, passie en polyamorie allemaal op de eerste plaats staan.
Ik heb iemand ontmoet sinds kort en zij heeft dezelfde levensvisie en ze heeft een vriend die getrouwd is, of hij positief tegenover staat tegenover een andere man in het leven van zijn vriendin weet ik niet, we kennen elkaar nog maar kort en hij is op vakantie. Maar dit is niet voor mij niet belangrijk.
En jaloezie.. ik heb veel gelezen over gevoelens in het verleden. Ik ken geen jaloezie meer ik heb respect voor ieder zijn levensvisie en jaloezie is niet minder dan JIJ bent van MIJ, en daardoor ontstaat er een minderwaardig gevoel of een angst iemand te verliezen. Maar juist jaloezie maakt alles kapot.
Ik voel me nu vrij en vreemdgaan ( liegen ) zal nooit meer gaan gebeuren omdat nu de basis van een relatie al anders is en word. Ik ben 39 jaar.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?