Polyamorie vanuit bestaande relatie

  • Ivonne

    Het dilemma!

    Je bent verliefd geworden op een ander. Verliefd zijn is heerlijk, maar als je in een vaste (monogame) relatie zit is het ook vreselijk. Wat nu?

    Vreemdgaan is een mogelijkheid. Dat slaat meestal een forse deuk in het onderlinge vertrouwen in je bestaande relatie. Als je het langdurig volhoud dan creëer je een geheim tweede leven. Voor sommigen zal dat werken. Het risico dat het ooit uitkomt blijft onverminderd bestaan.

    Onderdrukken is ook een mogelijkheid. De vraag is of je relatie daar bij gebaat is. Het gevoel is er en als je het onderdrukt mag een deel van jou er niet zijn. Het risico is dat je uiteindelijk jouw partner dat gaat verwijten, dat je bitter en zuur wordt in je relatie.

    Polyamorie is een derde mogelijkheid. Beslist geen gemakkelijke weg. Het bespreken van wat er gebeurt met je partner is een manier waarop het onderlinge vertrouwen blijft bestaan. Hiermee erken je wat er is en maakt het bespreekbaar. Het liefst natuurlijk voordat er intieme dingen gebeuren tussen jou en de derde persoon. (in de praktijk komt het echter meestal op een andere manier uit)

    Een laatste mogelijkheid is om je huidige relatie te beëindigen en verder te gaan met de nieuwe persoon. Maar dat je verliefd bent op een ander hoeft niet te betekenen dat het over is tussen jou en je partner.

    Hoe ben jij omgegaan met je gevoelens voor een ander?

  • Momus

    Hallo Ivonne,

    Stel: je bent verliefd op iemand anders.

    Dat blijft niet duren, het gaat veranderen in iets (even) gewoons.

    Dit is een feit, en over feiten wordt niet getwist.

    Akkoord?

    Vreemdgaan is niet blijvend te verbergen.

    Alleen incidentele escapades kan men geheim houden, maar dat is hier niet aan de orde.

    Onderdrukken verhardt en verstijft je huidige relatie: je gaat het je partner kwalijk nemen, en daar kan je uiteindelijk niet mee leven.

    Polyamorie is ingewikkeld.

    Je zult je partner dezelfde rechten moeten gunnen, en dat zul jij moeten (kunnen) accepteren.

    Voor een dergelijk akkoord moeten jullie beiden heel flexibel zijn, en blijven.

    Zolang je (wederzijds) gevoelens voor elkaar hebt, is dat moeilijk.

    Ook voor de derde(n) die erin wordt betrokken…

    Bij het verbreken van je relatie moet je afwegen hoe het gewone dagelijkse leven met het voorwerp van je hartstocht in niet-feestelijke omstandigheden zal zijn.

    Een relatie moet eerst helemaal uitgewerkt zijn voordat je zonder ballast aan een nieuwe kunt beginnen…!

    Iedereen in zo'n situatie: veel wijsheid!

  • MysticLove

    Er is nu een open polyamoreus forum waar mensen contacten kunnen maken met andere mensen die ook een relatie willen naast hun bestaande relatie.

    http://vreemdgaan.forum2go.nl/

  • Maud

    Hoi,

    ik zit in een situatie zoals beschreven. Ik heb mijn liefde een jaar geleden ontmoet, we hadden toen allebei nog een vaste relatie. Toen duidelijk werd dat we meer dan alleen vriendschap voor elkaar voelden en dat ook naar elkaar geuit hadden, heb ik mijn (toch al niet de beste) relatie verbroken. Mijn ex is toen vertrokken en ik woonde weer alleen. Niet lang daarna heeft mijn huidige vriend ook zijn relatie beeindigd. Hij bleef echter voorlopig met zijn ex in één huis wonen.

    Toen we wat langer bij elkaar waren vond ik het tijd worden om eens te gaan praten over samenwonen. Hij houd echter steeds de boot af, en slaapt ook maar ongeveer 2 dagen per week bij mij, hoewel we overdag als we vrij zijn heel veel samen zijn. Op een gegeven moment is deze situatie veel strijd gaan opleveren. Ik vind dat hij een beslissing moet nemen, ik wil graag een ‘normale’ samenwoonsituatie.

    Na een fikse ruzie vanwege deze situatie kwam eruit dat hij het moeilijk vind om zijn ex en het huis waar hij nu woont los te laten. Hij houd van zijn ex als persoon, maar niet een liefdesrelatie, het is meer het vertrouwde (9 jaar samen). Voor mij voelt hij volgens eigen zeggen wel die liefde. Het komt er dus op neer dat hij niet kan / wil kiezen.

    Persoonlijk vind ik dat hij een keuze moet maken onder mijn dreiging het uit te maken (dat heb ik nog niet ge-uit, maar het speelt wel in mijn hoofd). Aan de andere kant wil ik hem niet dwingen in de weet dat dit averechts werkt. En ik wil hem ook niet kwijtraken, daarvoor is het gevoel te sterk.

    Ben bezig dit een plek te geven en ermee proberen om te gaan. Het is het proberen waard vind ik. En met proberen bedoel ik om te gaan met deze polyamoreuze relatie. Misschien lukt het me niet, maar wil het een kans geven.

  • Manon

    Tja Yvonne,

    De roze bril gaat ooit af. Bij een huidige maar ook bij een nieuwe relatie. Iedereen maakt het wel eens mee in zijn of haar relatie dat het gras groener lijkt te zijn bij de buren.

    Indien de verliefdheid “ onhoudbaar” is, dan is polyamorie geen oplossing. In mijn beleving is Polyamorie een bewuste keuze/levenshouding.

    Zelf zit ik in de situatie dat ik in een polyamorie relatie zit. Heel kort door de bocht, ik deel mijn man met een andere vrouw. Wij wonen met zijn allen bij elkaar, er zijn kinderen en mogelijk komt er nog een vrouw bij.

    Het is voor ons een bewuste keuze geweest. Uiteraard is er liefde, maar zeker ook practische/economische overwegingen. Liefde, omdat de man een heerlijke en eerlijke man is die bij ons de juiste snaar weet te raken. Practisch, kinderopvang, huishouden delen, het kunnen kopen van een grote woning, wij vrouwen kunnen beiden onze baan behouden en zelfs carriere maken. We dragen allemaal bij in de lasten en lusten en hoe meer schouders hoe lichter de last per persoon.

    Verder is er bij ons ook nog een bijzonderheid dat wij vrouwen ook gevoelens voor elkaar hebben. Uiteraard vermoeien wij onze kinderen hier niet mee.

    De kinderen en boven verwachting ook onze familie/vrienden en dorpsgenoten hebben er ook geen problemen mee. Het valt op dat als je maar normaal doet de rest dit ook tegen jou doet.

    Maar verder zijn wij erg blij met ons leven, op gezette tijden dolgelukkig,

    Anderen zouden ook (in onze ogen) voor deze samenlevingsvorm moeten kiezen.

    Er zitten nogal wat voordelen aan.

    - het vrouwenoverschot wordt weggewerkt.

    - er zal minder of zelfs geen huiselijk geweld meer plaatsvinden

    - vreemdgaan zal er niet meer zijn.

    - taken zijn in het huishouden een stuk lichter

    - economisch gezien (dus het geld dat binnenkomt) neemt toe met 1/3.

    - Woningnood is ten dele opgelost.

    - en vul zelf ook nog maar andere dingen in.

    Oja, je gevoelens, het idee dat je man met een andere vrouw in bed ligt, en het met haar doet….. wie geeft je de garantie dat dit nu niet gebeurd?